WITAJCIE NA MOIM BLOGU



Witam bardzo serdecznie na moim blogu,  poświęconym jak uważam jednej z najstraszniejszych chorób. Mając bliskiego w rodzinie lub najbliższym otoczeniu, który choruje na demencje powinniśmy zapoznać się z jej przebiegiem i konsekwencjami dla dobra samego chorego , ale głównie dla opiekunów tych chorych. 


Wszystkie medyczne informacje znajdziecie w innych źródłach. Nie będę się tutaj wymądrzać i rozpisywać na ten temat, bo nie o to mi chodzi.

 Do podzielenia się z wami moimi wiadomościami i doświadczeniem skłonił mnie ostatni pobyt w Polsce. Podczas rozmowy u fryzjerki zorientowałam się , jak straszne błędy popełnia jej ciocia, która opiekuje się swoją mamą , chorą na demencję. Ciocia jest u kresu wytrzymałości i do tego nie chce przyjąć pomocy od rodziny , typu zastąpienie jej na jakiś czas przy mamie. To straszny błąd. 


Chciałabym wam w kolejnych postach przybliżyć przebieg tej choroby i pomóc rozpoznawać źródło zachowań tych chorych. Ale również podpowiadać jakich zachowań unikać opiekując się naszymi bliskimi. Pracuję już 5 lat z osobami starszymi, pierwsze dwa lata tylko z chorymi na demencję.
Bądźcie ze mną, zadawajcie pytania a ja w miarę moich możliwości i doświadczenia będę się starać wam pomóc.

 Jeśli macie pytania to piszcie w komentarzach.

 Pozdrawiam was serdecznie
Danuta 


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

JAK POROZUMIEWAĆ SIĘ Z CHORYM NA DEMENCJĘ ? WALIDACJA- Metoda porozumiewania się z osobami chorymi

Walidacja. Metoda ta została opracowana głównie dla pielęgniarzy opiekujących się chorymi na demencję w domach opieki. Prekursorką była Naomi Feil- pracownica społeczna. Zastanawialiście się zapewne , jak radzą sobie pracownicy w domach opieki, by nie" zwariować" po kilku miesiącach lub nawet dniach pracy. Bo przecież maja pod opieką, nie jednego chorego na demencję, a kilku lub kilkunastu. Otóż ta właśnie metoda bardzo pomaga. Ja opiekuję się prawie czterdziestoma mieszkańcami w mojej pracy, z czego około 30 % jest chorych na demencję. Co musimy zrozumieć?  Przede wszystkim  jako opiekunowie musimy zrozumieć , że w większości przypadków  nie jesteśmy w stanie nauczyć chorego  niczego nowego. Jego umysł nie jest w stanie zapamiętywać nowych informacji, zaburzona jest pamięć i orientacja. Musimy tez zrozumieć, że nie jesteśmy winni sytuacjom, np. gdy chory nie może czegoś znaleźć i jesteśmy oskarżani przez niego o kradzież , że on dziś nic nie jadł i jest głodny, etc, e
Czytaj więcej

DZIEDZICZENIE I ZAPOBIEGANIE DEMENCJI

Obraz
Witam was ponownie moi kochani opiekunowie. Jeśli ktoś z bliskich już zachorował, to zastanawiacie się zapewne, czy jest to choroba dziedziczna, czy istnieje ryzyko zachorowania dla was lub waszych bliskich? I tu krótka odpowiedź- tak. Ale spokojnie, tylko około 5 % zachorowań opiera się na skłonnościach genetycznych. Wtedy możliwość zachorowania może wahać się pomiędzy 30 a 60 rokiem życia  pacjenta. Dotknięci zostają zazwyczaj krewni w pierwszej linii- czyli dzieci, a szczególnie kobiety, czyli córki. W pozostałych 95% przypadków, główną przyczyną zachorowań jest starość. Na jednej z grup, na portalu społecznościowym padło pytanie, czy można się zbadać, jeśli jest się w grupie ryzyka? Na to pytanie nie potrafię wam odpowiedzieć, ponieważ nie znam polskich realiów. Z tego co czytam i wiem z opowiadań, nie jest łatwo z diagnostyką osób chorych w wieku starszym, więc przypuszczam, iż z diagnozowaniem osób należących do grupy ryzyka jest podobnie. Ale to tylko moje przypuszczeni
Czytaj więcej

ZRÓBMY COŚ RAZEM- czyli aktywowanie chorych

Obraz
Witam was w kolejnym poście, w którym chciałabym wam opowiedzieć o aktywowaniu osób chorych na demencję.  Zaznaczę tutaj ,że chodzi mi o aktywowanie terapeutyczne- czyli, nie o codzienne czynności i pielęgnację, tylko pobudzanie do zrobienia czegoś więcej. Aktywowanie takie może prowadzić każdy z nas, musimy tylko wiedzieć w jakim celu to robimy i jak się do tego zabrać. Po co to robić?  Otóż po to, by gimnastykować umysł, stymulować bodźce, pielęgnować te umiejętności chorego, które mu jeszcze pozostały i które mogą dać mu poczucie własnej wartości i by dłużej pozostał sprawny fizycznie i umysłowo. Aktywacja wniesie dla nas opiekunów wiele dobrego, pokaże inny kontakt z chorym. Dostosujmy ją  do jego osobowości i umiejętności oraz do stanu chorego. Celem jest łączenie przyjemnego z pożytecznym tak, by obie strony mogły czerpać z tego przyjemność, pamiętając zarazem, by poprzez stawiane choremu pytania lub zadania zmuszać go do tego, by wytężał umysł. Ważne jest by aktywacja umys
Czytaj więcej